De Oostzeereis is ten einde

Zaterdag 05-07-2008
Na gistermiddag in Leeuwarden te hebben rondgekeken, de site bij te hebben bijgewerkt in de bibliotheek en een visje bij een kraam vlak bij de boot te hebben gegeten, vertrekken we om 08.50 ‘sharp’. De brugwachters hier hebben een iets andere beleving bij een stipte planning, want de brug wordt altijd iets te laat bediend (en naar onze ervaring wordt de bediening ook weer iets te vroeg gestopt, het gaat allemaal heel relaxed wat wél goed is voor het oud worden). De eerste brug van vandaag is de Vrouwenpoortsbrug. We lagen in de singel daarvóór, aan de linkerkant. Daar zijn ook keurige douches met elektronische betaalkaart, alles splinternieuw en in een mooie omgeving. Het weer is mooi: zonnig en weinig wind. Na een voorspoedige tocht, waarin we het laatste gedeelte over de Grote Bekken mee kunnen surfen op de hekgolf van een groot binnenvaartschip, meren we om 15.30 af te Lemmer, vlak voor de brug bij Zijlroede. Het gezellige stadje in, boodschappen gedaan want na alle vette happen hebben we zin in een verse... salade: sla, paprika, tomaten, gorgonzola – dit alles overgoten met een saus van olijfolie, kruidige azijn en honing! Helaas kunnen we de verleiding niet weerstaan om er ook een gegrilde kippenpoot bij te nemen (en daarna in het stadje een softijsje toe).

Zondag 06-07
Om 09.00 voor de grote sluis bij Lemmer, er is wind, Z tot ZZW-3, en Enkhuizen is bezeild. Met een vaartje 3 à 4 knopen laten we Lemmer achter ons. Om 14.00 komen we uit de sluis bij Enkhuizen en blijkt dat we niet in een rechte lijn naar Volendam kunnen zeilen. Om nog even de tijd te hebben in Volendam rond te kijken gaat de motor bij. Om 17.30 meren we af in de splinternieuwe marina Volendam. In de oude haven lig je ook leuk, maar we willen morgenochtend vroeg weer weg en niet het risico lopen dat er schepen naast ons afgemeerd liggen. Na een wandelingetje en ‘fish and chips’ in Volendam vroeg naar bed.

Maandag 07-07
Om 07.00 gaan de trossen los. Het waait als voorspelt: windkracht 6 met uitschieters 7 en op een totaal uitgestorven Markermeer, met de fok, speren we naar het Paard van Marken (vuurtorentje van Marken). Helaas betekent het ronden van het Paard dat we een tegenwindse koers krijgen, dus de motor moet erbij. Er komen stevige zeetjes over maar gelukkig vinden sommige bemanningsleden dit wel lekker. Om 09.30 passeren we het licht IJ-toren-zuid. Om 10.00 door de Schellingwoudebrug en de Oranjesluizen. Voorbij de sluis meren we af om de mast naar beneden te klappen. Een straffe wind drukt de boot met kracht tegen de steiger. Omstreeks 11.00 varen we met de mast neer het Amsterdam-Rijnkanaal in. Het is een lang, saai kanaal en de tijd wordt gedood (behalve sturen uiteraard) met o.a. eten van spiegeleieren met spek... De lucht wordt steeds donkerder en dreigender. s’ Middags vallen regelmatig forse regenbuien. Verder gaat alles heel voorspoedig totdat we vlak voor Tiel, de eindbestemming van vandaag, voor de sluis moeten wachten. Dat kost ons meer dan een uur, nuttig besteed met tomatensoep, yoghurt en perziken op sap – de laatste voorraden worden aangesproken. Om 20.30 meren we af, met een stevig windje tegen de steiger aangedrukt (je kunt nu eenmaal niet altijd aan hoger wal liggen), in het jachthaventje van Tiel. Hier worden we door de havenmeester met zijn vrouw getrakteerd op een kopje koffie met krakeling! Daarna nog even het stadje in. Totaal verlaten lijkt het, maar we vinden op de Markt toch nog een cafeetje om het laatste biertje van deze reis te nuttigen – de boordvoorraad was reeds op.
Onder het genot van Grolsch met bitterballen wordt de reis nog eens even doorgenomen, met als conclusie: 100% geslaagd. Veel gezien, afwisseling, gezeild, gemotord, meestal goed weer gehad, een opperbeste stemming aan boord, geen enkele tegenslag – kortom: geweldig! Voldaan slapen we in in een door de wind en lagerwal-situatie onrustige Poohsticks.

Dinsdag 08-07, de laatste dag...
Om 08.00, na een ontbijt met de laatste Deense knäckebrödjes, trossen los en na een mooi tochtje over de Waal, om 09.15 voor de sluis te St. Andries. Intussen worden de tassen gepakt, de boot schoongemaakt en de laatste sneetjes rozijnenkoek (met Gorgonzola!) genuttigd. Bij het passeren van de tweede en laatste sluis komt Gemma, de echtgenote van Henk, ons verwelkomen. Na de sluis gaat de mast weer op en snel daarna naderen we de Viking: bij de ingang van de jachthaven staan Maria met zoon Hans en hondje om ons, maar natuurlijk vooral Hans, te groeten! Na het afmeren en koffie voor het clubhuis gaat alles heel snel – iedereen heeft nu toch wel veel zin om naar huis te gaan! De Oostzeereis is afgelopen. Het was een mooie ervaring. Henk, Hans en Rob groeten alle lezers van deze site en bedanken iedereen voor de leuke reacties!